คนปรุงยาเสน่ห์ขวดนี้แอบมีใจให้อยู่รู้บ้างไหม

คนปรุงยาเสน่ห์ขวดนี้แอบมีใจให้อยู่รู้บ้างไหม

“ช่วยปรุงยาเสน่ห์ให้ฉันหน่อย” คำพูดของอัศวินหนุ่มที่แอบชอบ ทำให้ความรักของแม่มดแห่งทะเลสาบผู้แสนดีเป็นอันต้องจบลง แต่ถึงอย่างนั้นก็ขออยู่ด้วยกันให้นานกว่านี้สักนิดเถอะ—— อย่างน้อยก็จนกว่ายาจะเสร็จ แม่มดจึงให้อัศวินช่วยตามหาวัตถุดิบต่างๆจนครบ ทว่าอัศวินยังคงแวะมาหาเธอพร้อมของกิน ซึ่งไม่เกี่ยวกับวัตถุดิบเลยสักนิด…

“ขอเพียงแค่มีความทรงจำนี้ จากนี้ไปเราจะอยู่ตัวคนเดียวตลอดไปได้—” นับจากที่อัศวินหนุ่มผู้เป็นรักข้างเดียวมาเยือนบ้านพักแม่มดก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วช่วงเวลาแห่งความสุขแสนหวานที่ได้รับจากเขา และความต้องการจะจบเรื่องราวความรักข้างเดียวตลอด 4 ปีนี้ แม่มดจึงได้ปรุงยาเสน่ห์จนสำเร็จ ทั้งที่คิดว่าตัดใจจากเขาได้แล้ว แต่กลับเกิดเหตุไม่คาดฝัน เมื่อแม่มดต้องกลายเป็นหนูทดลองดื่มยาเสน่ห์เข้าไปทำให้ความรักที่เก็บซ่อนไว้สั่นคลอน จนเก็บงำความรู้สึกที่มีต่ออัศวินเอาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป—

“ต่อให้ร้องไห้ทั้งคืน บอกตัวเองว่าเลิกชอบเขาได้แล้ว แต่พอตื่นเช้ามาก็ชอบอยู่ดี” แม่มดปรุงยาเสน่ห์จนเสร็จเพื่อจบรักข้างเดียวของตน ทว่าอัศวินกลับสั่งยาเสน่ห์อีกครั้ง และมาที่บ้านพักแม่มดบ่อยๆเหมือนเดิม แม้เธอจะไม่เข้าใจจุดประสงค์ของอัศวินหนุ่ม แต่ก็ยังคงแอบคิดถึงเขาอยู่ทุกคืนแต่แล้ววันหนึ่งลูกค้าที่คาดไม่ถึงก็มาเยือน คราวนี้ลูกค้าผู้ต้องการ ‘ยาเสน่ห์’ คือเจ้าหญิงที่อัศวินรับใช้อยู่…

“ไม่นึกเลยว่าจะมีวันที่เขาจะมองฉันด้วยสายตาแบบนั้น ” แม่มด คือตัวตนที่เหล่าผู้คนรังเกียจและสาปแช่ง ดังนั้นแม่มดที่คิดว่าตนไม่มีวันเป็นที่รักจึงเก็บซ่อนความรู้สึกที่มีต่ออัศวินและพยายามใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียว ทว่าอัศวินกลับคอยดูแลเอาใจใส่เธอเสมอเพียงแค่นั้นแม่มดก็อิ่มเอมใจอย่างหาที่ใดเปรียบ— อยู่มาวันหนึ่ง อัศวินเผลอดื่ม ‘ยาเสน่ห์’ เข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจทั้งที่รู้แก่ใจว่าสายตาอันเร่าร้อนและคำพูดหอมหวานที่เขามอบให้เป็นผลจากฤทธิ์ยาทว่าแม่มดก็ยังไม่อาจเก็บงำความดีใจไว้ได้…