สาวลืมแว่นแสนวุ่นละมุนรัก

สาวลืมแว่นแสนวุ่นละมุนรัก

เด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ลืมแว่นตา โคมุระคุงอยากจะคอยช่วยเหลือคุณมิเอะที่กำลังลำบาก แต่ระยะห่างของเธอที่เพ่งมองอย่างตั้งอกตั้งใจ ก็ใกล้เกินไปแล้ว——

เด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ลืมเอาแว่นตามา คุณมิเอะที่ใกล้ชิดกันโดยไม่รู้ตัววันนี้โคมุระคุงก็ใจเต้นตึกตักอยู่ตลอดฤดูกาลแห่งวาเลนไทน์จะมาเยือนทั้งสองคนแล้ว——

เด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆลืมเอาแว่นตามาจากวันที่ลืมไม่ลงในวันนั้นก็ผ่านมา 1 ปีแล้วรู้ดีว่าระยะห่างระหว่าง โคมุระกับคุณมิเอะ จะใกล้กันขึ้นมานิดหน่อยและแล้วปีใหม่ก็ได้เริ่มต้นขึ้น

โคมุระคุงและคุณมิเอะ ที่ต้องทำงานกลุ่มด้วยกัน วันนี้คุณมิเอะไม่ได้ลืมเอาแว่นมา…? เรื่องราวของการไปศึกษานอกสถานที่ ที่ชวนให้ตื่นเต้นและหวั่นไหวเริ่มขึ้นแล้ว

โคมุระคุงที่จัดเตรียมงานวัฒนธรรมด้วยกัน กับคุณมิเอะที่ลืมแว่นตา แต่คุณมิเอะจะต้องกลับบ้านตรงเวลา…?

โคมุระคุงที่กระวนกระวายหลังจากเห็นคุณมิเอะคุยกับคนอื่น… เผชิญหน้ากับความรู้สึกของตัวเองซะความรักที่ไร้การปรุงแต่งออกตัว!

โคมุระคุง ผู้ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง สิ่งที่ผลักดันแผ่นหลังที่สั่นเทานั้น คือคำพูดเดียวของคุณมิเอะ ที่พูดโดยไม่ได้คิดอะไร… ปิดเทอมหน้าร้อน ที่ทั้งสองรู้สึก “อยากอยู่ด้วยกัน” ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

โคมุระคุง ผู้เดินหน้าก้าวเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ ท่าทีของคุณมิเอะที่รู้สึกได้ถึงโคมุระคุง ที่เป็นแบบนั้น แตงโมกับดอกไม้ไฟในช่วงปลายฤดูร้อน ทั้งสองคนก็ใช้เวลาร่วมกัน

หมดช่วงปิดเทอมหน้าร้อนแล้ว คุณมิเอะและโคมุระคุงที่สวนทางกันเล็กน้อยแต่ถ้าอยู่ข้างๆ กัน ไม่ต้องอ้าปากก็เข้าใจกันแล้วว่าชอบเธอจริงๆ นั่นแหละ

คุณมิเอะไม่ลืมแว่นตาแล้ววันนี้แหละ วันนี้จะพูดให้ได้เรื่องที่อยากบอกมาตลอดกับ “เด็กโต๊ะข้างๆที่แอบชอบ” โคมุระคุง วันแห่งการตัดสินใจ จะเริ่มขึ้นแล้ว

โคมุระคุงได้คบกับคุณมิเอะแล้วเรื่องนั้นควรจะเก็บเป็นความลับหรือเปล่า? หรือว่าควรจะบอกทุกคน? ครั้งนี้ทั้งสองคนก็ใจเต้นตึกตักด้วยกัน
แม้เส้นทางข้างหน้าอาจจะแตกต่างกันก็ตามโคมุระคุงกับคุณมิเอะความสัมพันธ์ที่เริ่มจาก”คนที่นั่งโต๊ะข้างๆ”จากนี้ก็จะคงอยู่ตลอดไป