สกิลสุดพิสดารกับมื้ออาหารในต่างโลก

สกิลสุดพิสดารกับมื้ออาหารในต่างโลก

“มนุษย์เอ๋ย นำเนื้อนั่นมาให้ข้ากินซะ!”
มุโคดะ สึโยชิ ผู้ติดร่างแหใน “พิธีกรรมอัญเชิญผู้กล้า” จนทำให้เคลื่อนย้ายมายังต่างโลกนั้น รับรู้ได้ถึงความไม่ชอบมาพากล ในคำบอกของพระราชา เขาจึงตัดสินใจรีบเดินทางออกจากประเทศและออกเดินทางเพียงลำพังสั่งที่เขาหวังพึ่งได้ คือ “เน็ตซูเปอร์” สกิลเพียงหนึ่งเดียวที่ได้รับมาตอนถูกอัญเชิญ ซึ่งมันคือสกิลสุดแสนสะดวกสบาย ที่สามารถนำสินค้าในเน็ตซูเปอร์ของญี่ปุ่น มายังต่างโลกได้นั่นเอง!และในระหว่างเดินทาง กลิ่นอันหอมน่าอร่อยของ “หมูผัดขิง” ที่ใช้เครื่องปรุงรสจากเน็ตซูเปอร์ก็ชักพาสิ่งเหลือเชื่อให้เข้ามาหา— เรื่องราวการผจญภัยของสัตว์อสูรกินจุ และชายผู้มีสกิล “สุดพิสดาร” ได้เปิดมาขึ้นแล้ว!

“อื้ม ช่างอร่อยไปเสียทุกอย่างเลย! ขอเพิ่มอีก!!”
มุโคด้าได้รับงานมามากมายเป็นกอบเป็นกำจากวัตถุดิบของมอนสเตอร์ที่เฟลไปล่ามาทำให้การใช้ชีวิตในต่างโลกอันเปี่ยมด้วยความกังวลใจของเขาเริ่มจะได้รับความสบายใจกลับคืนมาทีละนิดด้วยความอารมณ์ดี มุโคด้าจึงตอบแทนเฟลด้วยการเลี้ยงวัตถุดิบจากเน็ตซูเปอร์ อาทิ สเต๊กเนื้อวัววากิวคาราอาเกะ และลูกชิ้นเนื้อ เป็นต้น แต่ทว่าวัตถุดิบจากเน็ตซุเปอร์ ก็กลายเป็นต้นเหตุ.ที่ทำให้เกิดความผิดปกติกับร่างกายของเฟล——!?นอกเหนือจากนั้นแล้ว ยังเกิดเหตุการณ์ขึ้นมากมายกับมุโคด้า เช่น พยายามจะจดจำเวทมนตร์จนถูกเฟลจับลากไปฝึกโหดแบบสปาร์ต้า หรือไม่ก็ตกที่นั่งลำบากเพราะไม่สามารถหาแผนที่ได้ เป็นต้นกล่าวได้ว่าการเดินทางในต่างโลกนั้นมันไม่ง่ายดายเลยเสียจริงๆและในคณะเดินทางของเฟลผู้กินจุกับมุโคด้านั้นก็มีมอนสเตอร์เด้งดึ๋งตัวนั้นเข้ามาร่วมก๊วนในฐานะของอสูรรับใช้ตัวใหญ่อีกด้วย

“นี่มันขนมปังถั่วแดงที่เราเฝ้าฝันถึง!”
คณะเดินทางของมุโคด้าได้เบบี้สไลม์ซุยเข้ามาเป็นอสูรรับใช้ตัวใหม่ แต่แล้วจู่ๆ ก็มีสาส์นเทพถูกส่งมาจากเทพธิดานินริลเทพธิดานินริลได้เกิดความสนใจใน ‘ขนมปังถั่วแดง’ จากการแอบดูต่างโลกเมื่อก่อนหน้านี้จึงติดต่อมาหามุโคด้าเพราะความอยากในของหวานแม้จะรู้สึกเอือมเล็กน้อย แต่มุโคด้าก็ถวายของหวานให้ทำให้ได้รับ ‘อารักษ์แห่งเทพธิดา’ มาแบบเลยตามเลยและในระหว่างการเดินทาง เฟลก็ได้ค้นพบดันเจี้ยนเข้าจึงเริ่มต้นการพิชิตดันเจี้ยนเพื่อฝึกฝนเวทมนตร์ให้แก่มุโคด้าแล้วเมื่อลองเสี่ยงชีวิตมุดลงไปในดันเจี้ยนซุยซึ่งเติบโตจนวิวัฒนาการก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น— เรื่องราวการผจญภัยในต่างโลกอันครึกครื้น ที่มีสไลม์หนึ่งตัว กับเทพธิดาอีกหนึ่งองค์กลายมาเป็นแฟนอาหารของมุคาโด้

“นี่เนื้อเหรอ!? แถมยังร้อนๆ อยู่เลย!”
กลุ่มมุโคด้าออกจากป่าอันตรายที่มีออลโทรอสกับทริฟฟอนอาศัยอยู่มาถึงอาณาจักรเลอออนฮาร์ต มุโคด้าได้รู้จักกับแลนเบิร์ต พ่อค้าที่เขาช่วยไว้ตอนโดนกลุ่มโจรจู่โจมร่วมถึง ‘ฟีนิกซ์’ ทีมนักผจญภัยผู้คุ้มกันคาราวานสินค้าและได้ร่วมทางกันจนกระทั่งถึงคาเรลีน่าอันเป็นจุดหมายปลายทางระหว่างทาง มุโคด้าทำคาราอาเกะให้เฟลและซุยทำให้คนจากกองคาราวานสินค้าตามกลิ่นหอมมารวมตัวกัน มุโคด้าจึงต้องเลี้นงคาราอาเกะที่ทำจากเนื้อแบล็กเซอร์เพนท์และร็อคเบิร์ต แต่รถชาติที่ชวนให้ติดใจนั้นคือ…? ในที่สุด เมื่อมาถึงเมืองคาราลีน่า มุโคด้าก็มุ่งหน้าไปยังกิลด์นักผจญภัยเพื่อชำแหละสัตว์อสูร ทว่า–

“ขี้โกงจังเลยน้า-เก็บขนมอร่อยๆ ไว้กินคนเดียวเนี่ย”
เมื่อทำงานที่ได้รับมอบหมายจากกิลด์มาสเตอร์สำเร็จมุโคด้าจึงได้อัประดับนักผจญภัยขึ้นเป็นระดับ C เท่านี้ก็สามารถออกเดินทางต่อได้อย่างสบายใจ แต่มุโคด้าสนใจทำการค้าขาย จึงตัดสินใจว่าจะอยู่ที่เมืองคาเรลีน่าต่ออีกสักระยะและเมื่อถวายของให้เทพธิดานินริลหลังจากที่ไม่ได้ทำมานาน เสียงที่ได้ยินจากโทรจิตก็เพิ่มขึ้นที่ละเสียงจนเกิดเป็นสถานการณ์วุ่นวายดูเหมือนมนตร์เสน่ห์แห่งของหวานจะดึงดูด บรรดาเทพธิดาองค์ใหม่เข้ามาเสียแล้ว…? กิจกรรมในฐานะนักผจญภัยและพ่อค้ากินขอบเขตกว้างจนเกิดความเหน็ดเหนื่อไม่รู้จักจบจักสิ้น

“เอาเนื้อนั่นไปต้มรึ! อดใจไม่ไหวแล้ว!!”
กลุ่มมุโคด้าได้รับมอบหมายให้ไปปราบไวเวิร์นที่กำลังเข้าประชิดเมืองเฟลที่หมายมั่นปั้นมือจะเอาเนื้อรสดีมาให้ได้สอนเคล็ดลับการต่อสู้กับสัตว์อสูรบินได้ให้ซุยก่อนจะออกล่าอย่างเมามันทั้งสองออกโรงปราบไวเวิร์นได้อย่างไม่ยากเย็นมุโคด้าได้ค่าตอบแทนจากการทำงานและการขายวัตถุดิบจนอู้ฟู่ จึงซื้อ “อ่างอาบน้ำ” หลังจากที่ได้แช่น้ำจนเต็มอิ่มอย่างที่ไม่ได้ทำมานานก็ได้เวลาทำอาหารจากวัตถุดิบสุดหรูอย่างเนื้อไวเวิร์น!เฟลว่างจัดจึงออกล่าและเมื่อกลับมาก็พบกับสตูน่าอร่อย!แต่พอมุโคด้าเห็นเฟลเนื้อตัวมอมแมมก็ยื่นคำขาดว่าถ้าไม่อาบน้ำก็ไม่ต้องกินข้าว…ช่วงเวลาอันยาวนานที่ได้พำนักอาศัยในเมืองคาเรลีน่าสิ้นสุดลงแล้ว?

“จานนี้อร่อยมาก! เอามาอีก!”
มุโคด้าออกเดินทางสำรวจความผิดปกติในป่าของเมืองเครลตามคำขอของโรดอลโฟ กิลด์มาสเตอร์คนแคระแม้จะเห็นสัตว์อสูรคลุ้มคลั่งแต่ก็ไม่สามารถหาสาเหตุได้จนตกค่ำคุโคด้ารวมถึงเหล่าอสูรรับใช้รู้สึกหิวจึงจัดการรังสรรค์มื้ออาหารในป่ามุโคด้าทำเกี้ยวซ่าส่งกลิ่นหอมฟุ้งตอนนั้นเองก็มีพิกซี่ดรากอนจากไหนไม่รู้ปรากฏตัวขึ้นมุโคด้าใก้พิกซี่ดรากอนกินเกี้ยวซ่าตามที่มันร้องขอและทำพันธสัญญาอสูรรับใช้จนเสร็จสิ้นตามเคย—เมื่อมีอสูรรับใช้ตัวใหม่ คณะเดินทางก็มุ่งหน้าต่ออย่างคึกคักและสิ่งที่รอคอยพวกเขาอยู่ในเมืองเดอรานคือกิลด์มาสเตอร์ผู้ชื่นชอบมังกรเป็นชีวิตจิตใจ

“ใช้เวทไฟของข้าย่างเอาก็ไม่ได้แบบนี้—ให้เจ้าใช้ไฟแล้วคนละเรื่องกันเลยนะ”
ถึงแม้จะจ้างวานให้กิลด์ชำแหละเอิร์ธดรากอนแล้วแต่ว่ามีดมีธริลที่เป็นสนิมลับของกิลด์ก็ยังไม่สามารถทิ่มเข้าผิวหนังของมังกรได้เนื้อมังกรก็เลยต้องถูกเก็บเข้ากรุไปอีกครั้งในขณะที่พวกมุโคด้ากำลังผิดหวังคอตกกันนั้นเองก็มีโทรจิตส่งมาจากบุคคลปริศนาเหล่าเทพชายที่เรียกขานตัวเองว่าเป็นเทพแห่งการช่างและเทพสงครามได้เสนอว่าจะมอบอารักษ์ที่จะทำให้สามารถสร้างมีดก็ผ่าผิวหนังของมังกรได้แน่นอนว่า— มีเงื่อนไขว่าต้องแลกด้วยเครื่องเซ่นด้วยความร่วมมือมือของเหล่าเทพ ในที่สุดคณะเดินทางก็ได้มุ่งหน้าสู่ดันเจี้ยนซึ่งกิลด์ของเมืองเดอรานเป็ํนผู้ดูแลหลังจากเพลิดเพลินกับรสชาติของเนื้อมังกรภัยอันตรายและกับดักเพียบเต็มอัตรา แต่มีการกลับมาพบกันอีกครั้งที่น่าชื่นใจ เรื่องราวการผจญภัยบุกตะลุยดันเจี้ยนกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
“นี่มันลูกไม้เหรอ!? หวานเหลือเขื่อ—!”
มุโคดาตะลุยลงไปดันเจี้ยนของเมืองเดอรานด้วยความจำใจแต่ด้วยความช่วยเหลือของพวกเฟลจึงสามารถ
ลงไปถึงชั้นล่างสุดได้อย่างสะดวกโยธินแล้วก็ปราบเบฮีมอธบอสของดันเจี้ยนสำเร็จและได้ดาบมารคาลาดโบล์กมาครองเมื่อกลับไปที่เมืองเดอรานท่ามกลางเสียงแซ่ซ้องที่มอบให้กับผู้พิชิตดันเจี้ยนรายแรกสกิล [เน็ตซูเปอร์] ของมุโคด้าก็ได้เกิดความเปลี่ยนแปลง—!? สกิล [เทแนนต์] ถูกปลดล็อกทำให้ซื้อเค้กจากร้านขนมแบรนด์เนมได้! ในขณะที่เหล่าอสูรรับใช้พากันเอร็ดอร่อยกับของหวานจากร้านขนมเหล่าเทพก็ไม่มีทางยอมพลาดโอกาสนี้ไป…ของรางวัลและความรุ่งโรจน์ที่ได้มาจากการผจญภัยอย่างไม่เต็มใจกับความสามารถใหม่ที่จะนำพาไปสู่การผจญภัยครั้งใหม่