สาวลืมแว่นแสนวุ่นละมุนรัก

เด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ลืมแว่นตาโคมุระคุงอยากจะคอยช่วยเหลือคุณมิเอะที่กำลังลำบากแต่ระยะห่างของเธอที่เพ่งมองอย่างตั้งอกตั้งใจก็ใกล้เกินไปแล้ว
เด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ลืมเอาแว่นตามาคุณมิเอะที่ใกล้ชิดกันโดยไม่รู้ตัววันนี้โคมุระคุงก็ใจเต้นตึกตักอยู่ตลอดฤดูกาลแห่งวาเลนไทน์จะมาเยือนทั้งสองคนแล้ว
เด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ลืมเอาแว่นตามาจากวันที่ลืมไม่ลงในวันนั้นก็ผ่านมา 1 ปีแล้วรู้สึกว่าระยะห่างระหว่างโคมุระคุงกับคุณมิเอะจะใกล้กันขึ้นมานิดหน่อยและแล้วปีใหม่ก็ได้เริ่มต้นขึ้น
โคมุระคุงและคุณมิเอะที่ต้องทำงานกลุ่มด้วยกันวันนี้คุณมิเอะไม่ได้ลืมเอาแว่นมา…? เรื่องราวของการไปศึกษานอกสถานที่ที่ชวนให้ตื่นเต้นและหวั่นไหวเริ่มขึ้นแล้ว
โคมุระคุงที่จัดเตรียมงานวัฒนธรรมด้วยกันกับคุณมิเอะที่ลืมแว่นตาแต่คุณมิเอะจะต้องกลับบ้านตรงเวลา…?
โคมุระคุงที่กระวนกระวายหลังจากเห็นคุณมิเอะคุยกับคนอื่น.. เผชิญหน้ากับความรู้สึกของตัวเองซะความรักที่ไร้การปรุงแต่งออกตัว!
โคมุระคุงผู้ไม่มีความมั่นใจในตัวเองสิ่งที่ผลักดันแผ่นหลังที่สั่นเทานั้นคือคำพูดเดียวของคุณมิเอะที่พูดโดยไม่ได้คิดอะไร… ปิดเทอมหน้าร้อนที่ทั้งสองรู้สึก “อยากอยู่ด้วยกัน” ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
โคมุระคุงผู้เดินหน้าก้าวเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ท่าทีของคุณมิเอะที่รู้สึกได้ถึงโคมุระคุงที่เป็นแบบนั้นแตงโมกับดอกไม้ไฟในช่วงปลายฤดูร้อนทั้งสองคนก็ใช้เวลาร่วมกัน